O książce: 2019 / W historii konfrontacji rosyjsko-polsko-litewskiej, która trwała z przerwami przez dwieście lat, od 1486 do 1686 roku, wojna z lat 1562–1570. zajmuje najważniejsze miejsce. Podczas tego konfliktu, który słusznie można nazwać wojną połocką, to Połock stał się głównym celem Iwana Groźnego i wokół niego rozegrały się główne wydarzenia. Podczas tego konfliktu wystawione zostały na próbę dwa systemy polityczne: Ruś Moskiewska i Ruś Litewska. A jeśli Ruś Moskiewska zdała ten najtrudniejszy test, to Ruś Litewska nie wytrzymała tej próby i w wyniku wojny przestała istnieć jako byt polityczny, de facto wchłonięty przez Polskę w wyniku Unii Lubelskiej w 1569 r. Przebieg wojny połockiej nie był pomyślny dla Wilna, które mimo że wojska litewskie wielokrotnie zwyciężyły nad pułkami rosyjskimi, to jednak została wygrana przez Moskwę „na punkty”, przesądziło o zakończeniu historii Wielkiego Księstwa Litwy i na kilka następnych stuleci zmieniły historię Europy Wschodniej. Spośród wszystkich elementów historii wojny połockiej była to jej historia wojskowa w Rosji, a historiografia zagraniczna została wyraźnie niedostatecznie zbadana i towarzyszy jej ślad. stare mity i błędne przekonania. Wynika to w dużej mierze z faktu, że uwagę badaczy z reguły przyciągały burzliwe wydarzenia z historii politycznej Rosji w latach 60. XVI wiek Tylko główne wydarzenie wojny, oblężenie i zdobycie Połocka przez wojska rosyjskie, było w lepszej sytuacji, ale historia tej wojny bynajmniej nie wyczerpuje tego znaczącego wydarzenia. Niniejsze badanie ma na celu przynajmniej częściowe skorygowanie tej niesprawiedliwości. Nie pretendując do bycia absolutnie kompletnym i kompletnym opisem konfliktu, autor uważa, że ​​​​praca ta zainteresuje nauczycieli, uczniów i wszystkich zainteresowanych historią wojskową Rosji w XVI wieku, historią rosyjskich spraw wojskowych i historią Rosji społeczeństwo tamtej epoki.